We WrocÅ‚awiu (9.04.2017 r.) odbyÅ‚y precastingi do programu „Mam talent”. Na przesÅ‚uchaniu zaÅ›piewaÅ‚am 2 piosenki, a byÅ‚y to : „Riptide” Vance Joy'a oraz „4:30” Dawida PodsiadÅ‚y. PierwszÄ… wybraÅ‚am ze wzglÄ™du na mojÄ… sympatiÄ™ i utożsamianie siÄ™ z klimatem wywodzÄ…cym siÄ™ z tego utworu. Druga piosenka miaÅ‚a być koÅ‚em ratunkowym, gdyby przypadkiem w tej pierwszej coÅ› mi nie wyszÅ‚o. W niej oddajÄ™ caÅ‚Ä… moc mojego gÅ‚osu oraz pokazujÄ™, że gram nie tylko na ukulele, ale i też na gitarze. Jednak jurorzy chcieli wysÅ‚uchać oba utwory (na moje nieszczęście..., a może i szczęście).
Gdy dotarliśmy na castingi, dano nam ankiety, które zawierały pytania dotyczące naszych muzycznych prezentacji. Nie pamiętam dokładnie, czego dotyczyły i jak na nie odpowiedziałam (byłam w zbyt dużym szoku). Teraz wiem, że mogłam inaczej, lepiej na nie napisać.
A pytanie brzmiaÅ‚o: „Dlaczego mamy ciebie wybrać?”Od razu odpowiadam sobie w myÅ›lach: „No wÅ‚aÅ›nie, dlaczego?”. SzukaÅ‚am dobrego uzasadnienia, żeby zaskoczyć jury, napisać coÅ› bÅ‚yskotliwego. W tym chaosie, który panowaÅ‚ w poczekalni, kompletnie nie mogÅ‚am zebrać myÅ›li i napisaÅ‚am coÅ› w stylu:”PotrafiÄ™ oddać swoje emocje w Å›piewanych utworach . Taki banaÅ‚.
No trudno,napisało się, niech idzie w świat.
TremÄ™ najbardziej wzbudziÅ‚o we mnie wypeÅ‚nianie ankiet i regulaminów. Ale przynajmniej już wiem na przyszÅ‚ość,jak to wyglÄ…da. Gdy już usiadÅ‚am w kolejce i czekaÅ‚am w wyznaczonym miejscu, czyli przed drzwiami sali przesÅ‚uchaÅ„, zaczęłam odczuwać lekki niepokój, niby stres, dlatego wzięłam gÅ‚Ä™boki wdech i pomyÅ›laÅ‚am: „Co mam do stracenia? To tylko moi sÅ‚uchacze,a wiÄ™c pokażę, co dla nich mam.” Stres zostaÅ‚ za drzwiami, dosÅ‚ownie! I chyba z tego jestem dumna, że potraktowaÅ‚am wszystko z dystansem, na tzw. luzie, a piosenki zaprezentowaÅ‚am tak, jak to wczeÅ›niej zaplanowaÅ‚am. CieszÄ™ siÄ™, że mogÅ‚am brać udziaÅ‚ w tym precastingu, szczerze mówiÄ…c, już wczeÅ›niej myÅ›laÅ‚am o tym, by zobaczyć, jak to jest, a dziÄ™ki pani Teresie Wawreniuk, naszej trenerce, udaÅ‚o mi siÄ™ speÅ‚nić moje maÅ‚e marzenie z dzieciÅ„stwa.
A i jeszcze ukulel e- maÅ‚y , niepozorny, hawajski instrument, który można ze sobÄ… wszÄ™dzie zabrać. Gram na nim od niespeÅ‚na roku. Nie byÅ‚o to dla mnie trudne, ze wzglÄ™du na nabytÄ… wczeÅ›niej umiejÄ™tność gry na gitarze. Wystarczy jedynie opanować chwyty ukulelowe. Chęć zakupu „baÅ‚aÅ‚ajki”/„maÅ‚ej gitarki” wzbudziÅ‚a we mnie wÅ‚aÅ›nie piosenka „Riptide” i totalne zakochanie siÄ™ w tym klimacie .
Przez 2 poprzednie tygodnie również do wystÄ™pów przygotowywali siÄ™ do uczniowie z CRRiMP : Paulina Prochorowska wraz z Aleksandrem Piskorskim oraz Bartosz SÅ‚onopas. Również pan Piotr Kanarek- muzyk, gitarzysta i wokalista tworzyÅ‚ z nami „grupÄ™ zÄ…bkowickÄ…”. A wszystko to dziÄ™ki pani Teresie Wawreniuk, naszej trenerce, która sprawiÅ‚a, że uwierzyliÅ›my w siebie i odważyliÅ›my siÄ™ spróbować swoich siÅ‚.
Chciałabym ze swojej strony bardzo jej podziękować, jak i również Dyrekcji naszej szkoły, która dała mi możliwość zdobycia nowych doświadczeń. Było to naprawdę ciekawe przeżycie. Transport na miejsce castingów oraz szczery doping zawdzięczamy dyrektor CRRiMP, pani Izabelli Jarosz. Towarzyszyła nam również nasza prywatna fotoreporterka - niezawodna pani Aneta Klinke -Osadnik.
Zachęcam,by ujawniać swoje talenty,bo każdy jakiś ma...
tekst:Weronika Krzysztofczyk, kl.II d
foto: pani Aneta Klinke -Osadnik.