LO w Ząbkowicach Śląskich

Bogatsi o nowe doznania i wciąż głodni wrażeń, czyli o dniu wśród przyszłych aktorów
Dodane przez Administrator dnia Pa�dziernik 05 2016 06:45:35

Licealiści na hasło: „Jedziemy do PWST!” reagują entuzjastycznie. Tym razem do klas IIIb oraz IIId dołączyli uczniowie z klas drugich i pierwszych. 19 września br. w ramach Dolnośląskiego Festiwalu Nauki uczelnia przedstawiła niezwykle urozmaicony program.

Czytaj więcej...

Rozszerzona zawartość newsa

Licealiści na hasło: „Jedziemy do PWST!” reagują entuzjastycznie. Tym razem do klas IIIb oraz IIId dołączyli uczniowie z klas drugich i pierwszych. 19 września br. w ramach Dolnośląskiego Festiwalu Nauki uczelnia przedstawiła niezwykle urozmaicony program. Obejrzeliśmy spektakl, braliśmy udział w warsztatach, podziwialiśmy roztańczonych studentów i wysłuchaliśmy interpretacji powieści. Można więc powiedzieć, że wyjazd był udany i następnym razem nie zabraknie chętnych, tym bardziej że czujemy się w PWST jak u siebie, za co bardzo dziękujemy!

Historia wyśpiewana – „Godzina Wrońca”
Spektakl, efekt pracy Koła Naukowego działającego we wrocławskiej filii Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im L. Solskiego, powstał w oparciu o fragmenty powieści Jacka Dukaja pt. „Wroniec”. Mieliśmy okazję poznać autora scenariusza i reżysera zarazem – pana Jerzego Bielunasa, który zapowiedział przedstawienie.
Spektakl opowiada o stanie wojennym w Polsce. Świat widziany oczyma małego chłopca Adasia jest tylko i wyłącznie szary, zresztą słowo „szarość” odmienione zostało we wszystkich przypadkach i wypowiedziane (lub wyśpiewane) co najmniej kilkanaście razy.
Kilometrowe kolejki do sklepów, puste półki, milicjanci z pałami, kontrole dokumentów, godzina milicyjna, szarzy przechodnie bez uśmiechu na twarzach, czołgi na ulicach – tak przedstawiona została ówczesna rzeczywistość. Teksty Jacka Dukaja w połączeniu z muzyką Mateusza Pospieszalskiego, z dobrą grą aktorską studentów PWST oraz świetnie dobraną scenografią pozwoliły nam lepiej zrozumieć tamten okres, w pewnym stopniu poczuć tamtą atmosferę oraz docenić czas, w którym żyjemy obecnie. Taki, w którym nie musimy chować się w domu o 22…

Tekst: Oliwia Poświat, kl. IIId

Uwolnić głos – warsztaty z emisji głosu
Niewiele osób w naszej grupie potrafi śpiewać (czy wydobyć z siebie jakikolwiek "ładny" dźwięk), więc myślimy: „Proszę, nie każcie nam tego robić”. Nie kazali. Do sali weszły trzy osoby – pedagog Marzenna Wojak i dwie studentki. Po wstępie pani profesor zaczęła wydawać dziewczynom polecenia, które zaczęły się od zwykłego biegania w kółko, a kończyły się na dość zabawnym machaniu głową, dotykaniu brody językiem, parskaniu itp. Dowiedzieliśmy się, jak wpływa wysiłek fizyczny na emisję głosu – jak spięte potrafią być mięśnie i jak nas wtedy blokują. Poruszona była też kwestia oddechu, użycia przepony i ustawienia szyi, głowy i barków podczas wydawania dźwięku.
Nadszedł wreszcie ten upragniony moment, kiedy studentki mogły zacząć mówić cokolwiek. Cokolwiek, bo był to wierszyk „Siała baba mak”, który potem „siedział” nam w głowie kilka godzin. Okazało się, że tekst o sianiu maku jest idealny do recytacji, kiedy koleżanka wisi mówiącej na plecach i kiedy biega się w kółko po małej sali. Pokazano nam również siłę świadomości – jak bardzo wpływa na głos, jak dzięki niej można manipulować wysokimi i niskimi dźwiękami. Było to chyba największym zaskoczeniem dla nas, a pewnie większości przydało się później w wypowiadaniu się – po wykładzie dało się zauważyć różnicę.
Lekcja, mimo że krótka, zaprezentowała w pigułce podstawy manipulacji głosem. Wchodząc, bardzo nie chcieliśmy żadnych ćwiczeń, a po wyjściu robiliśmy je samodzielnie – chyba właśnie to cechuje dobre, ciekawe i profesjonalne zajęcia.

Tekst: Martyna Milczarek, IIa

„Wesele bałkańskie” – taniec charakterystyczny

W pokazie przygotowanym pod kierunkiem dr Bożeny Klimczak studenci zaimponowali nam umiejętnościami tanecznymi oraz godną podziwu kondycją fizyczną. Jedenastoosobowa grupa wystąpiła w dynamicznych układach, inscenizując elementy zabawy weselnej z jej żywiołowością, radością i szczęściem.
Osobne popisy chłopców i dziewcząt akcentowały odmienność tańca mężczyzn i kobiet. Wyjątkowe wrażenie zrobił nastrojowy występ trójki tancerzy, odgrywających emocje osób rywalizujących o uczucie i dramatyzm wyboru w miłości. Maturzystom finałowa scena tańca w zamkniętym kręgu zapewne przywodziła na myśl symboliczną scenę z dramatu Stanisława Wyspiańskiego.
Energetyczne bałkańskie rytmy muzyczne oraz oszczędnie wykorzystane rekwizyty idealnie dopełniły efekt – dane nam było przeżycie niesamowitego doświadczenia ze sztuką.

Tekst: Agnieszka Seweryn, IIa

Egzamin z Bułhakowa

Ostatnim punktem naszego pobytu w PWST była interpretacja fragmentu powieści Michaiła Bułhakowa „Mistrz i Małgorzata” w wykonaniu studentów II roku Wydziału Aktorskiego.
Tak wyglądał egzamin z przedmiotu Proza, opiekę pedagogiczną sprawowała nad występującymi mgr Katarzyna Strączek. Studenci odgrywali jednocześnie role narratora i bohaterów powieści, przedstawiając rozdział 24. „Wydobycie Mistrza" z II części dzieła rosyjskiego pisarza. W sali panowało całkowite skupienie, aktorzy według uczniów naszego Liceum zdali egzamin pozytywnie, oddali akcję bardzo interesująco i emocjonalnie. Nawet ci spośród nas, którzy powieści jeszcze nie poznali, wsłuchiwali się w słowa z zapartym tchem. Dużym plusem było to, że obszerne partie powieści mówiono, nie czytano. Atmosferę budowała także adekwatna do opowieści scenografia.
Był to nasz kolejny wyjazd do PWST (nie ostatni!!!) i, jak za każdym razem, bardzo wartościowy.

Tekst i foto: Oliwia Szumna, kl. IIId