 | 4 pa藕dziernika o godzinie 18:00 uczniowie naszej Szko艂y (pod opiek膮 pa艅: Marioli Hajduk, Magdaleny Kotowicz i Jolanty Depczy艅skiej) obejrzeli przedstawienie dyplomowe student贸w IV roku Wydzia艂u Lalkarskiego Akademii Sztuk Teatralnych (do tej pory znanej jako PWST) we Wroc艂awiu. Spektakl w re偶yserii Paw艂a Passiniego pt. „Teraz wszystkie dusze razem” mia艂 swoj膮 premier臋 29 wrze艣nia br. |
4 pa藕dziernika o godzinie 18:00 uczniowie naszej Szko艂y (pod opiek膮 pa艅: Marioli Hajduk, Magdaleny Kotowicz i Jolanty Depczy艅skiej) obejrzeli przedstawienie dyplomowe student贸w IV roku Wydzia艂u Lalkarskiego Akademii Sztuk Teatralnych (do tej pory znanej jako PWST) we Wroc艂awiu. Spektakl w re偶yserii Paw艂a Passiniego pt. „Teraz wszystkie dusze razem” mia艂 swoj膮 premier臋 29 wrze艣nia br.
Przedstawienie to oparte by艂o nie tylko na kwestiach wypowiadanych przez aktor贸w, ale urozmaica艂y je r贸wnie偶 gra na instrumentach, 艣piew, taniec oraz bardzo charakterystyczna i widowiskowa mowa cia艂a. Sztuka nawi膮zywa艂a do „Dziad贸w” Adama Mickiewicza oraz do teatru antycznego. Pojawi艂y si臋 tak偶e multimedialne aluzje do malarstwa Andrzeja Wr贸blewskiego i Zdzis艂awa Beksi艅skiego, co przyczyni艂o si臋 do ciekawej syntezy sztuk. Bardzo du偶膮 rol臋 w spektaklu odegra艂o 艣wiat艂o. Ca艂kowita ciemno艣膰 i wytworzenie cieni spowodowa艂y optyczne zmiany przestrzeni. Ogrom i odmienno艣膰 emocji, modulowanie g艂osu, ekspresja, mimika, maski, przerysowanie gest贸w przyczyni艂y si臋 do stworzenia klimatu niemal groteskowego. Ukazano w ten spos贸b dystans wobec teatru staro偶ytnego oraz dyskusj臋 z jego 藕r贸d艂em. U偶ycie wulgaryzm贸w spowodowa艂o podniesienie dramatycznej tonacji oraz sprowadzi艂o postacie i wydarzenia do wsp贸艂czesno艣ci. To, co by艂o w dawnych czasach, istnieje do dzi艣, zostaje jednak nazwane w inny spos贸b.
Spektakl ten by艂 dla uczni贸w naszej Szko艂y swego rodzaju lekcj膮. Zobaczyli艣my II cz臋艣膰 „Dziad贸w” w nowej interpretacji, powt贸rzyli艣my wiadomo艣ci o bohaterach mitologii greckiej, prze偶yli艣my z postaciami ich dramaty. Wi臋kszo艣膰 widz贸w poruszy艂a rola Hekabe, a zw艂aszcza jej monolog o cierpieniu. Wszyscy podziwiali艣my sprawno艣膰 fizyczn膮 aktor贸w i umiej臋tno艣膰 przekazania emocji za pomoc膮 cia艂a.
Sztuka nie tylko nak艂ania艂a do wyci膮gni臋cia wniosk贸w, ale i zmusi艂a do g艂臋bokich refleksji oraz stawiania pyta艅 o ludzk膮 egzystencj臋. Nie by艂 to spektakl naj艂atwiejszy w odbiorze, mo偶na nawet powiedzie膰, 偶e stanowi艂 swego rodzaju wyzwanie emocjonalne i intelektualne. Czas sp臋dzony w AST zostanie jednak mile zapami臋tany. Czekamy na nast臋pne wyjazdy!
Tekst: Weronika Kudry艅ska i Weronika W贸jcik, kl. IIb
Foto: Filip Zielonka, kl. IIb, Kamil Sobieralski, kl. IIIb